Otrzymuję często faktury, na których termin płatności nie jest konkretnie oznaczony, a jedynie wyrażony w formie np. 14 dni od daty wystawienia faktury. Czy dzień wystawienia faktury jest pierwszym dniem z tego czternastodniowego okresu? Jaki przepis to reguluje?
Odpowiedź:
Zasady obliczania terminów w relacjach handlowych reguluje ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny w art. 110 do 116. W art 111 znajdujemy regulację, która mówi:
Art. 111. § 1. Termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia.
§ 2. Jeżeli początkiem terminu oznaczonego w dniach jest pewne zdarzenie, nie uwzględnia się przy obliczaniu terminu dnia, w którym to zdarzenie nastąpiło.
Zdarzeniem, o którym mowa w pytaniu jest wystawienie faktury, czyli dzień wystawienia faktury nie będzie uwzględniany przy obliczaniu terminu, a pierwszym z czternastu dni będzie dzień następny.
Przykładowo, jeśli fakturę wystawiono w środę 13 czerwca, to pierwszym dniem terminu będzie czwartek 14 czerwca, a ostatnim, czternastym dniem - środa 27 czerwca. Zapłata dokonana tego dnia będzie zapłatą w terminie.
Wyciąg z Kodeksu cywilnego:
TYTUŁ V
Art. 110. Jeżeli ustawa, orzeczenie sądu lub decyzja innego organu państwowego albo czynność prawna oznacza termin nie określając sposobu jego obliczania, stosuje się przepisy poniższe. Art. 111. § 1. Termin oznaczony w dniach kończy się z upływem ostatniego dnia. Art. 112. Termin oznaczony w tygodniach, miesiącach lub latach kończy się z upływem dnia, który nazwą lub datą odpowiada początkowemu dniowi terminu, a gdyby takiego dnia w ostatnim miesiącu nie było – w ostatnim dniu tego miesiąca. Jednakże przy obliczaniu wieku osoby fizycznej termin upływa z początkiem ostatniego dnia. Art. 113. § 1. Jeżeli termin jest oznaczony na początek, środek lub koniec miesiąca, rozumie się przez to pierwszy, piętnasty lub ostatni dzień miesiąca. Art. 114. Jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach lub latach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za dni trzydzieści, a rok za dni trzysta ześćdziesiąt pięć. Art. 115. Jeżeli koniec terminu do wykonania czynności przypada na dzień uznany ustawowo za wolny od pracy lub na sobotę, termin upływa następnego dnia, który nie jest dniem wolnym od pracy ani sobotą. Art. 116. § 1. Jeżeli skutki czynności prawnej mają powstać w oznaczonym terminie, stosuje się odpowiednio przepisy o warunku zawieszającym. |
Redakcja podatki.biz
źródło: https://www.podatki.biz