Podatnik, wobec którego prowadzone jest postępowanie o nieujawnione źródła dochodu, musi w sposób wiarygodny sam wykazać skąd pochodzą środki finansowe.

W sytuacji, gdy organ podatkowy nie znajdzie pokrycia w ujawnionych przychodach czy zgromadzonych oszczędnościach podatnika, ma prawo przyjąć, iż zgromadzone środki pochodzą z nieujawnionych źródeł

Organ podatkowy jest w stanie ustalić, czy poniesione przez podatnika wydatki mają pokrycie w środkach, które zgromadził. Nie ma jednak obowiązku ustalania całkowitej kwoty posiadanego przez podatnika majątku. Jeżeli fikus stwierdzi, że źródła przychodów i wartość zgromadzonych oszczędności, dóbr znajdują pokrycie, nie prowadzi dalszego postępowania.

Sądy podkreślają, że w postępowaniu o nieujawnione źródła to podatnik musi wykazać, że środki pochodzą z opodatkowanych bądź wolnych od podatku źródeł finansowania.

W praktyce i teorii sposób dowodzenia źródeł finansowych może być dowolny, podatnicy często powołują się na różne zdarzenia, które mogą świadczyć na ich korzyść. Wskazane jest przedstawienie odpowiednich dokumentów lub też złożenie zeznań wiarygodnych świadków. Częstym argumentem jest powołanie się na otrzymanie pożyczki od rodziny czy znajomego. Jednak ujawnienie powyższego faktu niesie za sobą konieczność opodatkowania zaistniałej pożyczki 20-proc. stawką od czynności cywilnoprawnych.

Istnieje możliwość powołania się na na fakt przechowywania pieniędzy w domu, ale organy podatkowe i sąd mogą uznać takie działanie za niewiarygodne.

Ważne!

W trakcie postępowania w sprawie nieujawnionych źródeł przychodów podatnik nie może złożyć korekty zeznania podatkowego.

Źródło: Gazeta Prawna