• ZaufanieProfesjonalizmDoświadczenie

    Zaufanie
    Profesjonalizm
    Doświadczenie

  • ZaufanieProfesjonalizmDoświadczenie

    Zaufanie
    Profesjonalizm
    Doświadczenie

  • ZaufanieProfesjonalizmDoświadczenie

    Zaufanie
    Profesjonalizm
    Doświadczenie

  • 1
  • 2
  • 3
  • 
ZaufanieProfesjonalizmDoświadczenie

    Zaufanie
    Profesjonalizm
    Doświadczenie

  • 1

Wybór formy opodatkowania wymaga zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego. W przypadku osób fizycznych jest nim naczelnik urzędu skarbowego, na którego terenie działania podatnik ma miejsce zamieszkania.

Zawiadomienie takie składa się co do zasady do 20 stycznia. W praktyce jest tak jednak tylko wtedy, gdy działalność rozpoczynamy z początkiem roku. Jeżeli natomiast podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, zawiadomienie powinien złożyć do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Raz złożone oświadczenie o wyborze formy opodatkowania jest ważne także w kolejnych latach. Jeżeli zatem w kolejnym roku nie zamierzamy zmieniać formy płacenia podatku, nie musimy już składać kolejnego oświadczenia.

Zasady ogólne według skali podatkowej

Podstawową formą opodatkowania jest skala podatkowa ze stawkami 18 i 32 proc. uregulowana w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podatek według stawki 18 % zapłaci podatnik którego dochody w roku podatkowym nie przekroczą 85.528 zł. Uzyskanie wyższego dochodu będzie oznaczało konieczność zapłacenia podatku według stawki 32 %. Podstawą opodatkowania jest dochód, czyli przychód  pomniejszony o koszty uzyskania przychodu. Obowiązuje przy tym generalna zasada, że przychodem opodatkowanym jest każdy przychód z wyjątkiem wyraźnie wymienionych jako niepodlegające opodatkowaniu lub zwolnione z podatku. Kosztem podatkowym natomiast jest każdy wydatek poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zabezpieczenia źródeł tego przychodu, z wyjątkiem tych wydatków, które sam ustawodawca wymienia jako niestanowiące kosztu uzyskania przychodów.  Zaliczki na podatek wpłacane są w rachunku narastającym miesięcznie lub kwartalnie bez konieczności składania jakichkolwiek deklaracji, zawsze do 20 dnia miesiąca następującego bądź to po miesiącu, którego zaliczka dotyczy, bądź też po kwartale, którego zaliczka dotyczy. Ostateczne rozliczenie następuje w zeznaniu składanym do końca kwietnia następującego po tym roku, którego rozliczenie dotyczy. Zaletą tej formy opodatkowania jest możliwość skorzystania z ulg podatkowych oraz prawo do wspólnego rozliczania z małżonkiem lub wychowywanym dzieckiem.

19-proc. podatek liniowy

Aby jednak móc skorzystać z tej formy opodatkowania podatnik nie może w roku podatkowym ani w roku go poprzedzającym wykonywać w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy. Ze względu na liczne ograniczenia jest on opłacalny dopiero przy dochodach powyżej 90 tys. zł, czyli nieco powyżej progu dochodowego dla pierwszego przedziału skali PIT. W przypadku podatku liniowego podatek płacony jest tak samo, jak przy zasadach ogólnych, tylko że jego wysokość wynosi zawsze 19 proc. dochodu. Zaliczki na podatek wpłacane są w rachunku narastającym miesięcznie lub kwartalnie bez konieczności składania jakichkolwiek deklaracji. Terminy są dokładnie takie same jak w przypadku zaliczek płaconych według skali PIT. Ostateczne rozliczenie następuje w zeznaniu składanym do końca kwietnia roku następującego po tym roku, którego rozliczenie dotyczy. Identyczne jak dla podatku płaconego według skali PIT są także zasady ustalania przychodów, kosztów uzyskania tych przychodów oraz dochodu do opodatkowania. W przypadku korzystania z liniowego PIT nie może jednak odpisać od podatku ulgi rodzinnej (ulgi na dzieci), którą odlicza się wyłącznie od podatku obliczanego według skali. Przedsiębiorca traci również prawo do wspólnego rozliczenia z małżonkiem lub wychowywanym dzieckiem. To istotne ograniczenia tej formy opodatkowania.

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

Zryczałtowany podatek dochodowy uregulowany jest w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne i obliczany jest według stawek procentowych od osiągniętego przychodu. Obecnie obowiązuje pięć stawek ryczałtu: 3 proc., 5,5 proc., 8,5 proc., 17 proc. i 20 proc., a ich wysokość jest uzależniona od rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności.  W tej formie opodatkowania nie jest więc możliwe pomniejszenie kwoty podatku o koszty uzyskania przychodu. Zaletą jest przede wszystkim to, że podatnik z góry wie, ile podatku będzie musiał zapłacić. Ponadto nie grozi mu ryzyko wpadnięcia w wyższą stawkę podatku w przypadku uzyskania wyższych przychodów. Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych po przekroczeniu 150 tys. euro przychodu traci się prawo do opodatkowania w tej uproszczonej formie (dla roku 2011 jest to 633 420 zł). Przedsiębiorca, który przekroczy granicę przychodów, będzie musiał przejść na ogólne zasady opodatkowania od następnego roku. Wybór opodatkowania w formie ryczałtu nie jest jednak korzystny dla przedsiębiorców, którzy ponoszą duże koszty swej działalności.  

Ryczałtowiec może jedynie pomniejszyć uzyskany przychód o:    - stratę z lat ubiegłych,   - zapłacone składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe oraz wypadkowe jego samego lub osób współpracujących.

Karta podatkowa

Karta podatkowa jest najbardziej uproszczoną formą opłacania podatku dochodowego. Możliwość objęcia tą formą opodatkowania jest ograniczona do przychodów osiąganych z niektórych, ściśle określonych, rodzajów działalności wymienionych w art. 23 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.                       

Podstawa prawna
Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn.zm.).
Ustawa z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. 144, poz. 930 z późn. zm.).

 

Warszawa